• کاتد نیکل

نیکل عنصر شماره ۲۸ جدول تناوبی عناصر، فلزی مقاوم به خوردگی، چکش خوار، براق با ساختار کرسیتالی مکعبی (FCC) و به رنگ نقره‌ای است. این عنصر در سال ۱۷۵۱ توسط Axel Cronstedt دانشمند سوئدی کشف شد. از نظر خواص مغناطیسی و فعالیت شیمیایی شبیه به آهن و کبالت می‌باشد. این فلز دارای چگالی ۸/۹۱ گرم بر سانتی‌متر مکعب، دمای ذوب ۱۴۵۳ و دمای جوش ۲۷۳۲ درجه‌ی سانتی‌گراد می‌باشد. از ویژگی‌های بارز این فلز، مقاومت در برابر خوردگی و اکسیداسیون می‌باشد. خاصیت آلیاژ شوندگی نیز از دیگر ویژگی‌های حائز اهمیت این فلز است.

• سولفات نیکل

سولفات نیکل از واکنش فلز نیکل با اسید سولفوریک تولید می‌شود، همچنین به عنوان محصول فرعی پالایش مس نیز به حساب می‌آید و از طریق واکنش نیکل تتراکربونیل ودی اکسید گوگرد و اکسیژن در فاز گازی در دمای ۱۰۰ درجه سانتی‌گراد نیز تولید می‌شود. جرم مولکولی آن ۱۵۴٫۷۵ گرم بر مول و دانسیته آن ۳٫۶۸ گرم بر سانتی‌متر مکعب است. این ماده حلالیتی خوبی در آب، اتانول (نوع بی‌آب این ماده در اتانول نامحلول است)، متانول و آمونیاک دارد اما در اتر و استون نامحلول است.

• پودر نیکل

پودر نیکل از جمله پودر فلزاتی است که طیف وسیعی از کاربردها را در صنایع مختلف به خود اختصاص داده است، به طور مثال در تولید انواع آلیاژهای پایه نیکل و سوپر آلیاژها، آلیاژهای کروم-نیکل که مقاومت بالایی در برابر حرارت دارند و یا آلیاژهای مس-نیکل که در برابر خوردگی مقاومت بالایی از خود نشان می‌دهند، از پودر نیکل استفاده می‌شود. از مهمترین کاربردهای پودر نیکل می‌توان به تولید کاتالیست‌های پایه نیکل مورد استفاده در صنایع پتروشیمی، پالایشگاه و یا تولید فولاد اشاره نمود.

• اکسید نیکل

شکل ظاهری این ترکیب، بلورهای جامد سبز رنگ است. جرم مولکولی این ترکیب ۷۴/۹۳ گرم بر مول و دانسیته آن۶/۶۷ گرم بر سانتی متر مکعب است. اکسید نیکل در صنعت شیمیایی کاربرد فراوانی دارد. این اکسید دارای کاربردهای تخصصی متنوعی است و به طور کلی، کاربردها بین “گرید شیمیایی” که ماده نسبتاً خالص برای کاربردهای تخصصی است و “گرید متالورژیکی” که عمدتاً برای تولید آلیاژها استفاده می شود، تمایز قائل می شود. در صنعت سرامیک سازی برای ساخت فریت ها، فریت ها و لعاب های چینی استفاده می شود.